لحظه ای درنگ

بسم الله الرحمن الرحیم

 

 

آیا وقت آن نرسیده که به فکر فردای خود باشیم؟؟!!

 

ما در جامعه ای زندگی می کنیم که در بسیاری از پدیده های اجتماعی دچار فقر فرهنگی هستیم. یکی از این پدیده ها توجه و نگرش ما نسبت به تحصیلات و رشته تحصیلی دانشگاهی است. متاسفانه روند فرهنگی در جامعه به سمتی پیش رفته که در انتخاب رشته ی دبیرستان، عموما دانش آموزان مستعدی که به اصطلاح دارای هوش و استعداد بالاتری هستند هم از طرف جامعه و هم از طرف خانواده به سمت رشته های ریاضی و تجربی سوق داده می شوند. اما در طرف دیگر تصور اینگونه شده است که فقط دانش آموزانی که دارای نمره پایین تری هستند و اصطلاحا آن ها را کم هوش می نامند به سمت رشته انسانی که به ظاهر فقط مختص چنین افرادی است گرایش یابند.
البته درک این موضوع که موقعیت های شغلی مناسب و درآمد نسبتا خوب نیز در این گرایش موثر است می تواند به فهم این روند کمک شایانی کند.
اما غافل از اینکه برای ساخت و پرداخت یک جامعه با معیار های فرهنگی مناسب رشد و توسعه دروسی مانند حقوق و علم سیاست و اقتصاد و... از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است.
در جامعه مدرن امروز که همه چیز به سمت تخصصی شدن و پیشرفت می رود آیا این جامعه به یک حقوقدان متخصص نیاز ندارد؟ یا این جامعه به یک متخصص در دیپلماسی نیاز ندارد؟ آیا این جامعه به ریس جمهوری متخصص نیازمند نیست؟آیا یک مهندس یا یک پزشک میتواندیک ملت را هدایت کند یا برای مثال وزارت آموزش وپرورش را اداره کند؟ یک مهندس چگونه قادر به بیان و توضیح رفتار های متقابل انسانی است؟ 
متاسفانه وقتی عده ی زیادی  از فارغ التحصیلان دانشگاهی کشور از رشته های مهندسی و پزشکی هستند رفته رفته جامعه به سمتی سوق پیدا می کند که نیاز اساسی به دانش آموختگان علوم انسانی حس می شود. اما این در حالتی است که جامعه مریض شده ودر علوم انسانی ضعف کرده است ودرمان این بیماری بسیار سخت ودشوار است.

 

پیشگیری بهتر از درمان است.

 

فقط کافیست کمی بیشتر بیاندیشیم